HER TAŞ YERİNDE AĞIR
Gün gelir, boğdururlar arslanları çakala;
Emir verirler beyler: “ Git ve onu yakala!”
Yazık oldu, çok yazık, şu endama, sakala…
Feryadını duymayan kulaklar sanki sağır;
Merak etmesin beyler; her taş yerinde ağır…
Onbaşı rütbeliler, âmir, Yüzbaşılara;
Yön tarif etmek kaldı, âmâ ve şaşılara!
Sen gözüne baktıkça o, bakar karşılara…
“Allah aşkına” deyip sen hakikati bağır;
Merak etmesin beyler, her taş yerinde ağır…
Horozlar meclisinde incinin kıymeti yok,
Kül yutmuyoruz artık, palavraya karın tok!
Bâtılı tarif eden akıl hocası pek çok…
Hakikati, korkmadan haykır, hem bağır çağır;
Merak etmesin beyler, her taş yerinde ağır…
Zaman, işte bugündür, yaşadığımız andır;
Sen öyle yapma beyim, yemin et de inandır!
Şu masum insanları şunun-bununla kandır…
Bu ses, uzaklara gider, kulaklar olur sağır;
Merak etmesin beyler, her taş yerinde ağır…
Miktat EYÜPOĞLU – GÖNÜL PINARIM ŞİİR
