Herkes kendini över, ben ise yaraladım; Gönlü kurtarmak için nefsimi karaladım!… (Miktat EYÜPOĞLU 1993)
Kan çektim kalemime, efkârımla yaşadım, Vefasız dostlarımı üç talakla boşadım . . . (Miktat EYÜPOĞLU)
Nerde vefâlı dostlar, ciddi düşman bile yok? Hatasını anlayan yiğit, pişman bile yok… (Miktat EYÜPOĞLU 1994)