Akşam oldu küçüğüm!Mevsim kış, gece uzun
Yaşayan ölüleri seyreyle bak, yatacak.
Onlar zevk ve safâda bize düşense hüzün,
Gün gelir, devran döner,onlar elem tadacak…
Akşam oldu küçüğüm! Göz gözü görmez oldu,
Eşik aşındıranlar selam da vermez oldu,
Bugün de dünkü gibi gönlümüz elem doldu,
Bekle, sabah güneşi hüznümüzü atacak…
Akşam oldu küçüğüm!Haydi kıl namazını,
Mâsum yüreğin duysun kor ateş nîyazını,
Gök kubbeye çığlık at,duyar O âvâzını
Nefesim yok küçüğüm, nefesine katacak…
Akşam oldu küçüğüm!Sabah olur mu dersin?
Yorgun gözler uyuyup sâfa bulur mu dersin?
Bu mânevi çileyi herkes bilir mi dersin?
Tâlipli bulunur mu, dert alıp dert satacak!?.
Akşam oldu küçüğüm! Sabahı bekliyorum,
Aşıma,Allah için çileyi ekliyorum,
Hiç ümitsiz değilim, haykırarak diyorum:
İslâm’ın gür sedası âlemleri tutacak…
Miktat EYÜPOĞLU(1998)
Gönül Pınarım->Gönül Pınarımda Şevk Bölümünden.
