YAŞANACAK DÜNYA
Şu yalan dünyada niçin yaşanır;
Kardeşlik ve sevgi olmayacaksa?!.
Gözlerden bunca yaş neden boşanır;
Dostlarla safâyı bulmayacaksa?!..
Rahatlıık görrmeden ömür biter de,
Gençlik, misafirmiş gibi gider de,
Ufukta, bin bir dert burdayım der de,
Cennete ümid de olmayacaksa!..
Ümid getirmeyen gündüz gecenin,
Mânâsı olmayan bin bir hecenin,
Var mıdır anlamı, bu bilmecenin,
Ne dost, ne de düşman bilmeyecekse?!.
Hakk’tan gâfil olup günaha bandık,
Fânî’nin aldatan lüksüne kandık,
Kederler yaşadık.. dünyada yandık,
Ukbâ’da yüzümüz gülmeyecekse!..
Hayatın anlamı olur mu, bilmem?!.
Gönül safâsını bulur mu, bilmem?!
Adımızdan nişan kalır mı bilmem?!.
Bizden HOŞ BİR SADÂ kalmayacaksa!..
Miktat EYÜPOĞLU – GÖNÜL PINARIM ŞİİR – 1992
