Bu aleme bir zamanlar
Gelmiş Yunus… Gelmiş Yunus…
Ferhat dağı; o, zamanı
Delmiş Yunus… Delmiş Yunus
Sadeliği aramayı,
Kainatı taramayı,
Zühdü, takvayı,verayı,
Bilmiş Yunus… Bilmiş Yunus…
Sekiz asır önce dünü,
Yaşanmadan önce, günü
Hiç doğmadan öldüğünü
Görmüş Yunus… Görmüş Yunus…
Gözüyle Hakk’a bakmayı,
Nefsini nara yakmayı
Şeytanını bırakmayı
Bilmiş Yunus… Bilmiş Yunus…
Benliği rafa kaldırıp,
Cehalete hep saldırıp
Gönlü ummana daldırıp
Durmuş Yunus… Durmuş Yunus…
Alem, bilmece önünde
Durmadı boş bir gününde
Mevla’sını hep gönlünde
Bulmuş Yunus… Bulmuş Yunus…
Yunus’lar gerek cihane,
Gerisi laf, heem bahane,
Sevgi yoksa, aşk daha ne?
Dermiş Yunus… Dermiş Yunus…
Sevgisinin adı kaldı,
Ağzımızda tadı kaldı,
Kendi gitti, yadı kaldı
Derviş Yunus… Derviş Yunus…
Pingback: "YUNUS EMRE" Şiiri Fehmi ATASOY Yorumuyla | Miktat EYÜPOĞLU Kişisel Web Sitesi 30 Nisan 2012
[…] Tamamı için : https://www.miktateyupoglu.com/siirler/yunus-emre.html 0 Beğen Yazının […]